کاربرد روش گشتاور خطی در تحلیل فراوانی بارش و سیلاب برای تعیین حداکثر آبدهی حوضه

در طرح های آبی برآورد سیل و تحلیل فراوانی آن از ضروریات مطالعه است. اما هنگامی که آمار موجود کوتاه مدت و یا در محل احداث سازه ایستگاه آب سنجی موجود نیست این گونه تحلیل ها مشکل و پیچیده است. جهت برطرف کردن این مشکل استفاده از روش تحلیل منطقه ای سیلاب و یا استفاده از مدل های ریاضی جهت برآورد حداکثر آبدهی حوضه امری اجتناب ناپذیر است. هدف از این تحقیق استفاده از حداکثر آبدهی لحظه ای ایستگاه های هیدرومتری موجود در منطقه و تحلیل فراوانی وقایع سیلابی حوضه رودزرد به کمک روش گشتاورهای خطی، و به دنبال آن تحلیل فراوانی منطقه ای بارش های روزانه ماکزیمم و تعیین توزیع زمانی و مکانی بارش حوضه رودزرد جهت تخمین حداکثر آبدهی حوضه به کمک مدل hec-hms و ارزیابی مدل در دوره بازگشت های مختلف می باشد. بر طبق نتایج آزمون گشتاور خطی تمام توزیع های سه پارامتری برای تحلیل فراوانی سیلاب در ناحیه همگن مناسب تشخیص داده شد. برای بارش بر طبق نتایج |zdist| برای منطقه 1 تمام توزیع ها به غیر از توزیع پارتوی تعمیم یافته مناسب است. برای منطقه 2 فقط توزیع پارتوی تعمیم یافته مناسب است. برای برآورد حداکثر آبدهی حوضه با دوره بازگشت مختلف به کمک مدل hec-hms دو سناریو در نظر گرفته شد. یکی با استفاده از روابط مقدار- مدت- فراوانی و دیگری به کمک توزیع بارش به دست آمده از منحنی بی بعد. براساس نتایج خروجی مدل، تحلیل فراوانی منطقه ای بارش جهت ورود به مدل و برآورد حداکثر آبدهی حوضه از دقت کمی برخودار است. بنابراین در صورت وجود داده های حداکثر آبدهی، استفاده مستقیم از آن ها و تحلیل منطقه‏ای داده‏ها با روش گشتاورهای خطی مناسب تر است. در نهایت در صورت لزوم شبیه سازی با مدل برای افزایش دقت، بهتر است برای محاسبه دوره بازگشت های کوچک، از توزیع بارش به کمک منحنی های idf استفاده شود و برای محاسبه دوره بازگشت های بزرگ از توزیع بارش به کمک منحنی‏های بی بعد استفاده شود. در هر دو حالت افزایش 20 تا 30 درصدی میانگین پارامتر cn نیاز است.